Werd vanochtend een beetje brak wakker, want had met het raam open geslapen en het was ineens nogal afgekoeld buiten, in de nacht. Kwam er toen achter dat ik nog geen blokje bevroren wormen voor de axolotl uit de vriezer had gehaald, dus daardoor kreeg Maxie wat later eten dan gebruikelijk. Hij lijkt dit wel door te hebben, want gaat altijd enorm druk rondzwemmen rond etenstijd en lijkt je dan bijna van achter het glas aan te staren, zo van ‘Hee! Komt er nog wat van met die wormpjes en brokjes, of hoe zit dat??!’ (Deze boze houding matcht totaal niet met zijn eeuwige smile, maar goed)
Vanochtend ook maar even Joe Speedboot van Tommy Wieringa uitgelezen, want die wordt binnenkort met karrevrachten naar de middelbare scholen verscheept in het kader van Nederland Leest en ook wij gaan hem met 4 havo klassikaal lezen (voor zover mogelijk).
Het was eerlijk gezegd alweer bijna 20 jaar geleden dat ik het boek las en ik bleek een hoop vergeten te zijn. Het meest opvallende verschil vond ik toch wel dat ik het personage van PJ (Picolien-Jane) Eilander heel anders ben gaan bekijken dan destijds.Wat er toen vooral bleef hangen is een karikaturaal meisje wier promiscuïteit (heerlijk woord dat moeilijkewoordenliefebber Wieringa eigenlijk had willen gebruiken, maar ik geloof niet dat het ook maar één keer voorkomt in het boek) uiteindelijk verklaard wordt vanuit een eetstoornis en ik-was-vroeger-een-dik-meisjetrauma. Bij herlezing zag ik een personage met veel meer diepgang, doordat ze, zelfs als alles in het honderd loopt tijdens haar bruiloft, op de laatste bladzijdes van het boek, nog steeds de lichtheid van dingen kan inzien én haar fysieke relatie met de gehandicapte hoofdpersoon gewoon blijft voortzetten. Dat geeft haar uiteindelijk toch iets cools en onverstoorbaars dat allerminst oppervlakkig genoemd kan worden. En o ja, ze is de énige die uiteindelijk alle literaire dagboeken van Fransje Hermans leest én er de schoonheid van kan inzien.
Zo, het was even geleden dat ik over literatuur schreef, maar deze terloopsheid (geen titel ‘Joe Speedboot’ boven dit blogje) bevalt me eigenlijk wel.
Tot ooit.
De Laatste IJsschots 