Tijd om Madison Cunningham te pluggen. Madison Cunningham, singer-songwriter, denk ik. Ik weet het niet zeker, want ik heb verder niks over haar opgezocht. Mensen die mij kennen geloven dat vast niet. ‘Jij, niks weten over een artiest wier lied je de afgelopen weken tientallen keren gedraaid hebt? Laat me niet lachen!’ Toch is het zo. Ik zweer het je. Ik weet zelfs niet zeker of ze een vrouw is, hoewel haar stem, foto, en jurk het wel doen vermoeden, maar tegenwoordig weet je die dingen allemaal niet meer zeker. Het is een rare wereld. Ik ben blij dat een stuk over Jonathan Franzens laatste boek op mijn blog sinds eind 2021 123 gelezen (aangeklikt) is, maar van een collega hoor ik dat haar tienjarige dochter met Robloxfilmpjes tienduizenden, soms honderdduizenden views oogst. Alles is betrekkelijk, zelfs een voornaamwoord als die of dat.
Terug naar Madison Cunningham. Ik vermoed dat er een album van haar hand aankomt. Er zijn vier liedjes uitgebracht met allemaal ongeveer hetzelfde artwork, uit een en dezelfde fotoshoot gepeurd (zie het filmpje onderaan dit bericht).
Vet cool, dat zwarte leer en die psychedlische zwart-witte achtergrond. En doordat ik dit plaatje zocht weet ik nu dat het album Revealer over anderhalve week (9 september) uitkomt. Daarop staan dan in elk geval de fantastische nummers Anywhere, Hospital en In from Japan. Waarvan akte.
De Laatste IJsschots 