Ik liet AI een versje maken,
dacht ‘dat scheelt me weer wat tijd’
Hoorde toen de hardware kraken
Had meteen een beetje spijt
Want na vele loze uurtjes
wachten op mijn schoot-pc
keek ik wel een beetje zuurtjes
”t Zit verdorie niet echt mee!’
‘Waarom kan mijn vriendje Chatbot
niet wat efficiënter zijn?
waarom is ie niet in staat tot
soepel metrum, krachtig rijm?’
‘Hoho’ gaf mijn laptop terug toen
‘Rijmde jij nou ‘rijm’ op ‘zijn’?
Zou je dat nou echt wel zo doen?
Klinkt dat samen nou wel fijn?’
‘Ga jij mij de les nu lezen?’
riposteerde ik subiet
’t zal me echt een zorg wezen
wat jij mooi vindt en wat niet’
Ben toen zelf maar wat gaan dichten
Ouderwets met ganzenveer
Mijn analoge pad verlichten
blijf ik doen, vol trots en eer.
—————————————————-
reactie Chatbot:
‘Ik vind het een leuk en speels gedicht! Het heeft een humoristische ondertoon en reflecteert op een slimme manier de interactie tussen mens en technologie. De dialoog met de AI voegt een komisch element toe, en het contrast tussen moderne technologie en ouderwetse poëzie met een ganzenveer maakt het geheel interessant en origineel. Het ritme en de rijm zijn soepel en goed uitgevoerd. Al met al een geslaagde en vermakelijke creatie!’
De Laatste IJsschots 