Ach, iedereen doet wat anders met z’n vakantie. De een bakt een brood, de ander bezoekt een dorpsmuseum en ik probeer iedere dag een lied te maken. Het vorige lied was trouwens niet helemaal goed doorgekomen, dus misschien vind je het nog leuk om het hier alsnog te beluisteren.
Marcel Proust
Marcel Proust Marcel Proust Marcel Proust Waar is de tijd gebleven?
Marcel Proust Marcel Proust Marcel Proust
Waar is de tijd gebleven?
Marcel Proust
(Ga lekker liggen op een bedje van stro)
Marcel Proust
(Les filles sont belles et les garçons sont beaux)
Marcel Proust
Waar is de tijd gebleven?
Marcel Proust
(Est-ce que vous avez des chambres d’hôtes?)
Marcel Proust
(Ben nog springlevend, maar ik ga ooit dood)
Marcel Proust
Waar is de tijd gebleven?
Marcel Proust
(Spreek niet goed Frans, maar u begrijpt me wel)
Marcel Proust
(Haricots verts uit blik van Bonduelle)
Marcel Proust
Waar is de tijd gebleven?
Luisteren, samenvatten doorvragen
Luisteren, samenvatten doorvragen
Luisteren, samenvatten doorvragen
LSD, LSD
Keep It Short and Simple
* KISS *
Ik luister
(hmm hmm)
Ik vat samen
(Dus je zegt…)
En ik vraag door
(En toen…?)
Ik luister
(hmm hmm)
Ik vat samen
(Dus je zegt…)
En ik vraag door
(En toen…?)
Je principes zijn S.M.A.R.T. geformuleerd
Je principes zijn S.M.A.R.T. geformuleerd
Je principes zijn S.M.A.R.T.
Je principes zijn S.M.A.R.T.
Je principes zijn S.M.A.R.T. geformuleerd
Luisteren, samenvatten doorvragen
Luisteren, samenvatten doorvragen
Je principes zijn S.M.A.R.T. geformuleerd
Luisteren, samenvatten doorvragen
LSD, LSD
Keep It Short and Simple
* KISS *
Er zitten mussen in de tuin.
Ze zijn zo pluizig en bruin.
Ze tjilpen en ze kwetteren er lustig op los.
Er zitten mussen in de tuin.
Ze zijn zo pluizig en bruin.
Wat fijn dat ze nu hier zijn en niet een eindje verderop in het
bos.
Massatoerisme,
trek je er toch niet zoveel van aan.
Massatoerisme,
het zal toch wel niet eeuwig blijven bestaan.
Het komt wel goed.
Je weet niet wat het massatoerisme doet.
Misschien sterft het wel
uit.
Dit klusje heeft wel iets van hobbyisme bij me aangewakkerd. Een tijdje geleden kwam ik op het idee om het nummer Zebra van het Amerikaanse droompop-duo Beach House in het Nederlands te vertalen. Het is een van mijn favoriete liedjes van de afgelopen twee decennia, al heeft het op het eerste gehoor niet echt een makkelijk verklaarbare aantrekkingskracht.
Wellicht zit het hem in het klassiek aandoende akkoordenschema (dat het best naar voren komt in de tweetonige gitaargetokkel van multi-instrumentalist Alex Scally) aangevuld door de enigszins rafelige, lage stem (ik twijfelde aanvankelijk of ik met een man of een vrouw van doen had) van zangeres en frontvrouw Victoria Legrand. Maar uiteraard kun je bij dit lied ook vallen voor de tekst, waarin een mens (bij Legrand een man) zebra-eigenschappen toegedicht wordt, of een zebra mens-eigenschappen – daar ben ik na negen jaar nog steeds niet helemaal over uit.
Achtereenvolgens presenteer ik u hieronder:
1. Mijn eigen Nederlandstalige uitvoering
2. De vertaalde tekst
3. De originele tekst
4. De originele uitvoering
Zebra (vertaalde cover van Beach House)
Je bent van goud
Maak je maar geen zorgen lief
Oasekind, vrij als de wind
Ken ik jou niet beter dan de rest? ‘t Is bedrieglijk, nogal misleidend van jou
Een hinde lief, in het witte zand Bos zover je kijkt Ogen mild en wijs Ken ik jou niet beter dan de rest? ‘t Is bedrieglijk, nogal misleidend van jou
Waar je ook maar rent Ren jij als eerste Zwart met wit paard Strijdend ten onder Waar je ook maar rent Ren jij als eerste Zwart met wit paard Strijdend ten onder
Een hinde lief, in het witte zand
Oasekind, geboren in een vrouw Ken ik jou niet beter dan de rest? Alles beter, alles beter dan niks
Bos zover je kijkt
Ogen mild en wijs
Oasekind, vrij als de wind Ken ik jou niet beter dan de rest? ‘t Is bedrieglijk, nogal misleidend van jou
Waar je ook maar rent
Ren jij als eerste
Zwart met wit paard Strijdend ten onder Waar je ook maar rent
Ren jij als eerste Zwart met wit paard Strijdend ten onder
Waar je ook maar rent
Ren jij als eerste
Zwart met wit paard
Springend en dravend
Waar je ook maar rent
Ren jij als eerste Zwart met wit paard Strijdend ten onder
Zebra (originele songtekst)
You know you’re gold
You don’t gotta worry none Oasis child, born and so wild Don’t I know you better than the rest? All deception, all deception from you
Your love is stag in the white sand
Wilderness for miles
Eyes so mild and wise
Don’t I know you better than the rest?
All deception, all deception from you
Anyway you run
You run before us
Black and white horse
Arching among us
Anyway you run
You run before us
Black and white horse
Arching among us
Your love is stag in the white sand
Oasis child, born into a man
Don’t I know you better than the rest?
All deception, all deception from you
Wilderness for miles
Eyes so mild and wise
Oasis child, born and so wild
Don’t I know you better than the rest?
All deception, all deception from you
Anyway you run
You run before us
Black and white horse
Arching among us
Anyway you run
You run before us
Black and white horse
Arching among us
Anyway you run
You run before us
Black and white horse
Arching among us
Anyway you run
You run before us
Black and white horse
Arching among us
Luister-update:
Spotify maar weer eens geïnstalleerd en hij/zij/het (geen idee welk geslacht een algoritmemonster heeft) tipte op een of andere manier meteen de nieuwe platen van mijn helden, Jelle Paulusma en Anne Soldaat (laatstgenoemde met zijn buddy Yorick van Norden).
Laat ik Jelle eens een compliment geven waarmee ik Anne indirect ook een pluim geef. Eerstgenoemde is steeds beter gitaar gaan spelen met de jaren (ik hoor zojuist een gitaarsolo in het nummer Say Goodbye waar je je vingers bij aflikt; prachtig hoe hij de noten laat vibreren), waar laatstgenoemde juist een steeds betere zanger is geworden.
Hier een linkje naar de nieuwe Paulusma:
En natuurlijk een link naar Anne Soldaat en Yorick van Norden:
Mijn absolute lievelingsalbum van Neil Young is On The Beach. Ik vind het zelfs zo goed dat ik het onlangs op vinyl heb gekocht. Het gekke is dat het ab-so-luut geen plaat is waarvan je meteen begrijpt waarom je hem zo goed vindt. Er staan bijvoorbeeld geen echte luisterliedjes (couplet-refrein-couplet-refrein) op en het enige echt radiovriendelijke lied dat je misschien zelfs hitgevoelig zou kunnen noemen is opener Walk On, en dat is nou juist bij mijn weten nooit een hit geweest (wel een single-release, maar alleen in de VS; hoogste positie: nr. 69).
De meeste nummers lijken lang uitgesponnen, zonder al te hoge kwaliteitseisen opgenomen, met de gehele band live-ingespeelde jam-sessies met lange solo’s en eindeloos veel tekst en coupletten. Bijna achteloos op de band geslingerd. Kant B telt zelfs maar drie nummers, omdat de titeltrack06:59 minuten duurt en afsluiter Ambulance Blues maar liefst 08:56. En toch vervelen ook die twee nummers geen moment, juist omdat ze die eerdergenoemde achteloosheid maximaal uitbuiten.
Het beste lied op On The Beach is wat mij betreft toch Revolution Blues. Omdat binnenin de hoes een vel zit waarop per track de volledige bezetting vermeld staat, kwam ik er na vijftien jaar pas achter dat op dit nummer drie absolute topmuzikanten meespelen: David Crosby (gitaar), Rick Danko (bas) en Levon Helm (drums). Eerstgenoemde heeft natuurlijk ontzettend vaak met Young gespeeld in CSNY. Danko en Helm waren de ritmesectie van The Band, een band die voor het grootste gedeelte uit Canadezen bestond. En laat Canada nou net de bakermat van Young zijn. Geen wonder dat Young een paar jaar later een van de vele beroemde gasten was in de The Bands ‘afscheidsconcertfilm’ The Last Waltz.
De bas en drums in Revolution Blues grooven megalekker, de gitaren gieren, piepen en ronken op een toch ook ingetogen en subtiele manier en de bard zelf sneert er met zijn toch eigenlijk net niet helemaal lekkere stem gemeen op los, waarbij de teksten zo goed zijn dat je ze hier onmogelijk onvermeld kan laten. Het schijnt over van alles en nog wat te gaan, maar vooral toch over seriemoordenaar en secteleider Charles Manson. Mooiste zin: I see bloody fountains and ten million dune buggies coming down the mountains. Ik dacht altijd dat dit een waanbeeld van Charles Manson was, waarin hij gekke kervertjes, ‘bugs’ van een berg af zag komen, maar het blijkt hier na enige research te gaan om een bepaald soort terreinautootje dat in de jaren ’70 in Californië in de mode was.
