Massatoerisme
Massatoerisme,
trek je er toch niet zoveel van aan.
Massatoerisme,
het zal toch wel niet eeuwig blijven bestaan.
Het komt wel goed.
Je weet niet wat het massatoerisme doet.
Misschien sterft het wel
uit.
Categorie: muziek
Vertaalhobby #2
Een tijdje geleden liet ik me door het Genootschap Onze Taal uitdagen om ‘(What’s The Story) Morning Glory?’ van Oasis in het Nederlands te vertalen. Zo’n songtekst vertalen is leuk, maar nog leuker is het om die vervolgens zelf muzikaal vast te leggen.
Dit klusje heeft wel iets van hobbyisme bij me aangewakkerd. Een tijdje geleden kwam ik op het idee om het nummer Zebra van het Amerikaanse droompop-duo Beach House in het Nederlands te vertalen. Het is een van mijn favoriete liedjes van de afgelopen twee decennia, al heeft het op het eerste gehoor niet echt een makkelijk verklaarbare aantrekkingskracht.
Wellicht zit het hem in het klassiek aandoende akkoordenschema (dat het best naar voren komt in de tweetonige gitaargetokkel van multi-instrumentalist Alex Scally) aangevuld door de enigszins rafelige, lage stem (ik twijfelde aanvankelijk of ik met een man of een vrouw van doen had) van zangeres en frontvrouw Victoria Legrand. Maar uiteraard kun je bij dit lied ook vallen voor de tekst, waarin een mens (bij Legrand een man) zebra-eigenschappen toegedicht wordt, of een zebra mens-eigenschappen – daar ben ik na negen jaar nog steeds niet helemaal over uit.
Achtereenvolgens presenteer ik u hieronder:
1. Mijn eigen Nederlandstalige uitvoering
2. De vertaalde tekst
3. De originele tekst
4. De originele uitvoering
Zebra (vertaalde cover van Beach House)
Je bent van goud
Maak je maar geen zorgen lief
Oasekind, vrij als de wind
Ken ik jou niet beter dan de rest?
‘t Is bedrieglijk, nogal misleidend van jou
Een hinde lief, in het witte zand
Bos zover je kijkt
Ogen mild en wijs
Ken ik jou niet beter dan de rest?
‘t Is bedrieglijk, nogal misleidend van jou
Waar je ook maar rent
Ren jij als eerste
Zwart met wit paard
Strijdend ten onder
Waar je ook maar rent
Ren jij als eerste
Zwart met wit paard
Strijdend ten onder
Een hinde lief, in het witte zand
Oasekind, geboren in een vrouw
Ken ik jou niet beter dan de rest?
Alles beter, alles beter dan niks
Bos zover je kijkt
Ogen mild en wijs
Oasekind, vrij als de wind
Ken ik jou niet beter dan de rest?
‘t Is bedrieglijk, nogal misleidend van jou
Waar je ook maar rent
Ren jij als eerste
Zwart met wit paard
Strijdend ten onder
Waar je ook maar rent
Ren jij als eerste
Zwart met wit paard
Strijdend ten onder
Waar je ook maar rent
Ren jij als eerste
Zwart met wit paard
Springend en dravend
Waar je ook maar rent
Ren jij als eerste
Zwart met wit paard
Strijdend ten onder
Zebra (originele songtekst)
You know you’re gold
You don’t gotta worry none
Oasis child, born and so wild
Don’t I know you better than the rest?
All deception, all deception from you
Your love is stag in the white sand
Wilderness for miles
Eyes so mild and wise
Don’t I know you better than the rest?
All deception, all deception from you
Anyway you run
You run before us
Black and white horse
Arching among us
Anyway you run
You run before us
Black and white horse
Arching among us
Your love is stag in the white sand
Oasis child, born into a man
Don’t I know you better than the rest?
All deception, all deception from you
Wilderness for miles
Eyes so mild and wise
Oasis child, born and so wild
Don’t I know you better than the rest?
All deception, all deception from you
Anyway you run
You run before us
Black and white horse
Arching among us
Anyway you run
You run before us
Black and white horse
Arching among us
Anyway you run
You run before us
Black and white horse
Arching among us
Anyway you run
You run before us
Black and white horse
Arching among us
Paulusma
Luister-update:
Spotify maar weer eens geïnstalleerd en hij/zij/het (geen idee welk geslacht een algoritmemonster heeft) tipte op een of andere manier meteen de nieuwe platen van mijn helden, Jelle Paulusma en Anne Soldaat (laatstgenoemde met zijn buddy Yorick van Norden).
Laat ik Jelle eens een compliment geven waarmee ik Anne indirect ook een pluim geef. Eerstgenoemde is steeds beter gitaar gaan spelen met de jaren (ik hoor zojuist een gitaarsolo in het nummer Say Goodbye waar je je vingers bij aflikt; prachtig hoe hij de noten laat vibreren), waar laatstgenoemde juist een steeds betere zanger is geworden.
Hier een linkje naar de nieuwe Paulusma:
En natuurlijk een link naar Anne Soldaat en Yorick van Norden:
Revolution Blues
Mijn absolute lievelingsalbum van Neil Young is On The Beach. Ik vind het zelfs zo goed dat ik het onlangs op vinyl heb gekocht. Het gekke is dat het ab-so-luut geen plaat is waarvan je meteen begrijpt waarom je hem zo goed vindt. Er staan bijvoorbeeld geen echte luisterliedjes (couplet-refrein-couplet-refrein) op en het enige echt radiovriendelijke lied dat je misschien zelfs hitgevoelig zou kunnen noemen is opener Walk On, en dat is nou juist bij mijn weten nooit een hit geweest (wel een single-release, maar alleen in de VS; hoogste positie: nr. 69).
De meeste nummers lijken lang uitgesponnen, zonder al te hoge kwaliteitseisen opgenomen, met de gehele band live-ingespeelde jam-sessies met lange solo’s en eindeloos veel tekst en coupletten. Bijna achteloos op de band geslingerd. Kant B telt zelfs maar drie nummers, omdat de titeltrack 06:59 minuten duurt en afsluiter Ambulance Blues maar liefst 08:56. En toch vervelen ook die twee nummers geen moment, juist omdat ze die eerdergenoemde achteloosheid maximaal uitbuiten.
Het beste lied op On The Beach is wat mij betreft toch Revolution Blues. Omdat binnenin de hoes een vel zit waarop per track de volledige bezetting vermeld staat, kwam ik er na vijftien jaar pas achter dat op dit nummer drie absolute topmuzikanten meespelen: David Crosby (gitaar), Rick Danko (bas) en Levon Helm (drums). Eerstgenoemde heeft natuurlijk ontzettend vaak met Young gespeeld in CSNY. Danko en Helm waren de ritmesectie van The Band, een band die voor het grootste gedeelte uit Canadezen bestond. En laat Canada nou net de bakermat van Young zijn. Geen wonder dat Young een paar jaar later een van de vele beroemde gasten was in de The Bands ‘afscheidsconcertfilm’ The Last Waltz.
De bas en drums in Revolution Blues grooven megalekker, de gitaren gieren, piepen en ronken op een toch ook ingetogen en subtiele manier en de bard zelf sneert er met zijn toch eigenlijk net niet helemaal lekkere stem gemeen op los, waarbij de teksten zo goed zijn dat je ze hier onmogelijk onvermeld kan laten. Het schijnt over van alles en nog wat te gaan, maar vooral toch over seriemoordenaar en secteleider Charles Manson. Mooiste zin: I see bloody fountains and ten million dune buggies coming down the mountains. Ik dacht altijd dat dit een waanbeeld van Charles Manson was, waarin hij gekke kervertjes, ‘bugs’ van een berg af zag komen, maar het blijkt hier na enige research te gaan om een bepaald soort terreinautootje dat in de jaren ’70 in Californië in de mode was.
Een lekker stukje chocola
Vers uit de studio. Enjoy.
Ochtendgloren (2)
Zoals in mijn post van een paar dagen geleden beloofd, hier mijn eigen versie van de vrije vertaling van Oasis’ Morning Glory: Ochtendgloren.
_____________________________________________________
(Moet je horen)…ochtendgloren!
Al je dromen zijn
Van witte poedersuiker en van marsepein
Stel niet uit tot morgen wat vandaag nog is te doen
Fluit een deuntje in de trein
Wachtend tot de rook om je hoofd verdwijnt
Een van hen ben ik maar ik ben ook twee van mij
Denk dat ik nog niet uit bed stap
Denk dat ik nog niet uit bed stap bed stap
Denk dat ik nog niet uit bed stap
Denk dat ik er niet het nut van zie
Ik weet, het moet, maar ze zien me later wel
Moet je horen…ochtendgloren
Wel?
Denk dat ik nog niet uit bed stap bed stap
Wel?
Moet je horen…ochtendgloren
Wel?
Denk dat ik nog niet uit bed stap bed stap
Al je dromen zijn
Van witte poedersuiker en van marsepein
Stel niet uit tot morgen wat vandaag nog is te doen
Fluit een deuntje in de trein
Wachtend tot de rook om je hoofd verdwijnt
Een van hen ben ik maar ik ben ook twee van mij
Denk dat ik nog niet uit bed stap
Denk dat ik nog niet uit bed stap bed stap
Denk dat ik nog niet uit bed stap
Denk dat ik er niet het nut van zie
Ik weet, het moet, maar ze zien me later wel
Moet je horen…ochtendgloren
Wel?
Denk dat ik nog niet uit bed stap bed stap
Wel?
Moet je horen…ochtendgloren
Wel?
Denk dat ik nog niet uit bed stap bed stap
___________________________________________________
Originele tekst
All your dreams are made
When you’re chained to the mirror and the razor blade
Today’s the day that all the world will see
Another sunny afternoon
Walking to the sound of my favorite tune
Tomorrow never knows what it doesn’t know too soon
Need a little time to wake up
Need a little time to wake up wake up
Need a little time to wake up
Need a little time to rest your mind
You know you should so I guess you might as well
What’s the story morning glory?
Well
You need a little time to wake up wake up
Well
What’s the story morning glory?
Well
Need a little time to wake up wake up
Plaatje van de week: Eerie Wanda – Pet Town
En toen luisterde ik afgelopen week zomaar ineens naar het debuutalbum van Eerie Wanda, alter ego van de Nederlands/Kroatische Marina Tadic. Lekkere luisterliedjes met eigenzinnige wendingen en akkoorden, getokkeld op een Spaanse gitaar. De zang doet hier en daar denken aan Laura Veirs. Er zijn mindere singer-songwriters om mee vergeleken te worden. De arrangementen op deze plaat zijn stuk voor stuk smaakvol, met net dat beetje elektronica om het wat spannender te maken dan gebruikelijk in dit genre. Mooiste lied van de plaat is wat mij betreft The Intruder, waarin alle bovengenoemde sterke punten van Eerie Wanda samenkomen.
Nagekomen bericht: Ik krijg het nummer Rockabiller niet meer uit mijn hoofd!
Eindoordeel: vier bolletjes.
Check hieronder de clip bij het titelnummer Pet Town.
