Benteluitje

Raar: dan regent het voor het eerst in tijden eens een tijdje niet, komt er ineens een prachtige, Brandt Corstius-achtige (de oude, Hugo dus) woordomdraaiing in me op van het woord lentebuitje: benteluitje. Je zou dit woord natuurlijk ook écht kunnen gebruiken, bijvoorbeeld in een situatie als deze, op kantoor:

Chef: ‘Xaverius, heb je nou eindelijk eens een keer die dossiers van firma Hazeldonk op orde gekregen?’

Kantoormedewerker Xaverius (enigszins in verlegenheid gebracht) : ‘Uuuuh, nee. Ik deed gisteravond even een ben-te-lui’tje, op de bank. Ik ga er meteen mee aan de gang!’