Cat Clyde

Tsja, en dan heb je meteen mijn aandacht, als je een onbekende singer-songwriter bent en het eerste nummer dat ik van je hoor is meteen briljant. Ik heb het over het nummer Papa took my Totems van de 24-jarige Canadese Cat Clyde. Op het eerste gehoor is het een simpel nummer; volgens mij gebruikt Clyde niet meer dan twee akkoorden. Maar de snelheid, het ritme, de felheid waarmee ze zingt én natuurlijk de fantastische tekst doen eigenlijk al het werk in dit lied.

Het woord ‘totem’ kennen we natuurlijk allemaal uit de ‘totempaal’ van de indianen, tegenwoordig Native Americans genoemd. Het is echter een veel bredere en algemenere term die zoiets betekent als ‘bovennatuurlijk voorwerp met symbolische betekenis’.

De songtekst is nog niet op Genius.com te lezen maar wel hier. Voor het gemak geef ik hem even hieronder weer:

Papa took my totems threw em on the ground
Papa took my totems didn’t want em around
Said he knew better, shoot straighter, fact taker,
Said the moon was a loon and he was better

Papa took my words and threw em on the ground
Papa took my words he didn’t wanna hear the sound
Of my voice speaking choice, peeling back the paper
I’m just an idea of one side that is the other

Papa took my totems
Papa took my totems
Papa took my totems
Papa took my totems

Papa took my eyes and threw em on the ground
Papa took my eyes he didn’t wanna be bound
To the bridge on the edge of understanding
To see the fence in the flow of the water rising

Papa took my totems
Papa took my totems
Papa took my totems
Papa took my totems

Papa took my totems threw em on the ground
Papa took my totems didn’t want em around
Said he knew better, shoot straighter, fact taker,
Said the moon was a loon and he was better
Said the moon was a loon and he was better
Said the moon was a loon and he was better
Said the moon was a loon and he was better

Na wat research ben ik er inmiddels achter dat Cat Clyde zelf afstamt van de Métis, een Canadese Native American-stam die in de 18e eeuw ontstond als mengsel van oorspronkelijke bewoners en Europese, voornamelijk Franse pelshandelaren en kolonisten. In dit nummer laat ze luid en duidelijk weten dat ze het vreselijk vindt dat haar vader haar totems afpakt, kapotmaakt en weggooit. In een interview heeft Clyde verklaard dat het lied een aanklacht is tegen onder andere kolonialisme en een door mannelijkheid gedomineerde samenleving. Waarvan akte.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s