Zou het kunnen dat we een minder eufemistisch volkje zijn dan we zelf denken? De afgelopen jaren zijn er nogal wat bewegingen geweest richting een Nederlands waarin nieuwe, zachtere bewoordingen de oude, harde moesten vervangen. ‘Nederlander met migratieachtergrond’ is volgens mij sinds een jaar of twee de streef-omschrijving die het uit de gratie geraakte ‘allochtoon’ moest vervangen.
Kijkend naar de woorden die voor huidige mondiale crisis gebruikt worden, kan ik niet anders dan vaststellen dat we in Nederland zo bang nog niet zijn voor niet-eufemistisch taalgebruik. ‘Coronacrisis’ lijkt het als term op wereldwijde schaal af te leggen tegen het veel populairdere ‘Covid(-19) crisis’. Om het in getallen uit te drukken: op Google levert eerstgenoemde term een ‘magere’ 350 miljoen hits op tegenover bijna het dubbele – 648 miljoen hits – bij de veel minder heftig klinkende (want abstractere) tweede. Maar in Nederland wint ‘coronacrisis’ (aan elkaar natuurlijk!) het met speels gemak van ‘covidcrisis’ (aan elkaar!): 18,4 miljoen hits, tegenover 5,69 miljoen.
Het is maar een observatietje, zo aan het begin van de meivakantie.
De Laatste IJsschots 